A grand and labyrinthine complex full of stamps, jewelry and figurines was revealed in Zominthos.
The archaeological treasure hidden in the bowels of the legendary Mount Psiloritis was discovered by the late archaeologist's John Sakellarakis wife, Effie. Only two years after the death of John Sakellarakis a magnificent archaeological site was revealed in Zominthos by his wife, causing surprise and interest both to researchers and residents of the area.
As John Sakellarakis envisioned, Zominthos is a special place. In Alones, the area increases in width, depth and chronology.
Beneath a massive number of stones rises a grander and labyrinthine complex of huge halls, stairways, corridors and laboratories. Almost all the rooms of the multi-storey complex are covered with mural or painted plaster. The findings are numerous. Stamps, jewelry bronze, bone or ivory, followed by bronze figurines of excellent art reveal another dimension of Minoan Crete, in addition to its naval superiority, ie the dimension of the mountains, especially that of Mount Psiloritis.
The complex of Zominthos (Effie Sakellaraki avoids to use the term palace) is not one of the usual mansions that served around 1700 BC the economico-political needs of the central palace, which lasted nearly a century. The complex of Zominthos, as exhibited by the new excavations, was built with the first palaces around 2000 BC and lasted long.
The region flourished during the Mycenaean era. Remains of all historical periods have been found in an area close to 100 meters from the main building, dating up to the Roman period, another great period of prosperity.
The excavator analyses the importance of this establishment to the actual place before delivering her final conclusion.
Along with the excavation, maintenance of the building walls and disclosure of the murals is performed by specialized craftsmen. In addition, a range of digital applications allows more thorough documentation and understanding of the archaeological data.
Archaeologists who participated in the excavation: Yiannis Georgiou, Costas Papadopoulos, Eleni Christakis, George Georgakopoulos, Antonis Papadopoulos, George Kalomiris, Zacharis Mavridakis and Archaeology student Vemou Erato.
Moreover, the designers: Yiannis Androulidakis, Calliope Theodoropoulos and Vassilis Cheretis. The architects: Costas Sarandidis and Michael Zotos. And finally, the restorer Myron Nikakis and a team of 7 specialized restorers from Knossos.
MANOLIS KOKOLAKIS
 |
| Yiannis and Effie Sakellarakis |
Ενα μεγαλόπρεπο και λαβυρινθώδες συγκρότημα με τεράστιες αίθουσες
γεμάτες σφραγίδες, κοσμήματα και ειδώλια αποκαλύπτεται στη Ζώμινθο.
Τον αρχαιολογικό θησαυρό που κρύβει στα σπλάχνα του ο θρυλικός
Ψηλορείτης ανακαλύπτει η αρχαιολογική σκαπάνη του αείμνηστου Γιάννη
Σακελλαράκη διά χειρός της συζύγου του, Εφης. Ηδη, στη θέση Ζώμινθο,
δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Γιάννη Σακελλαράκη, αποκαλύπτεται ένας
μεγαλειώδης αρχαιολογικός χώρος από τη σύζυγό του, προκαλώντας την
έκπληξη αλλά και το ενδιαφέρον των ερευνητών και των κατοίκων της
ευρύτερης περιοχής.
Οπως το οραματίστηκε ο Γιάννης Σακελλαράκης, η Ζώμινθος είναι ένας
ιδιαίτερος χώρος. Στη θέση Αλωνες ο χώρος αυξάνεται σε πλάτος, βάθος και
χρονολογία.
Κάτω από ένα πλήθος ογκωδών λίθων αναδύεται ένα
μεγαλόπρεπο και λαβυρινθώδες συγκρότημα με τεράστιες αίθουσες, κλίμακες,
διαδρόμους και εργαστήρια. Σχεδόν όλα τα δωμάτια του πολυώροφου
συγκροτήματος είναι τοιχογραφημένα ή σκεπασμένα με χρωματιστά κονιάματα.
Τα ευρήματα είναι πολυάριθμα. Σφραγίδες, κοσμήματα χάλκινα, οστέινα ή
ελεφάντινα, καθώς και χάλκινα ειδώλια άριστης τέχνης δείχνουν την άλλη
διάσταση της μινωικής Κρήτης, πέρα από τη θαλασσοκρατία, δηλαδή τη
διάσταση των βουνών και ιδιαίτερα του Ψηλορείτη.
Το συγκρότημα της Ζωμίνθου (η ανασκαφέας Εφη Σακελλαράκη αποφεύγει
τον όρο ανάκτορο, προσφιλή όρο των σύγχρονων ανασκαφέων) δεν αποτελεί
μία από τις συνήθεις επαύλεις που εξυπηρέτησαν γύρω στο 1700 π.Χ. τις
οικονομικοπολιτικές ανάγκες των κεντρικών ανακτόρων που διήρκεσαν
περίπου έναν αιώνα. Το συγκρότημα της Ζωμίνθου, όπως δείχνουν οι νέες
ανασκαφές, χτίστηκε μαζί με τα πρώτα ανάκτορα γύρω στο 2000 π.Χ. και
έχει μεγάλη διάρκεια.
Η περιοχή ακμάζει στα μυκηναϊκά χρόνια και
στον χώρο που βρίσκεται περίπου 100 μ. από το κεντρικό συγκρότημα έχουν
βρεθεί λείψανα όλων των ιστορικών χρόνων μέχρι τη Ρωμαϊκή περίοδο, που
είναι άλλη μια μεγάλη περίοδος ακμής.
Η διάσταση αυτής της εγκατάστασης στον συγκεκριμένο τόπο μελετάται από την ανασκαφέα πριν εκφράσει το τελικό συμπέρασμα.
Παράλληλα με την ανασκαφή γίνεται η συντήρηση των τοίχων κτιρίου και η
αποκάλυψη των τοιχογραφιών από ειδικούς τεχνίτες. Επιπλέον, μια σειρά
από ψηφιακές εφαρμογές επιτρέπει την αρτιότερη τεκμηρίωση και κατανόηση
των αρχαιολογικών δεδομένων.
Στην ανασκαφή συμμετείχαν οι
αρχαιολόγοι: Γιάννης Γεωργίου, Κώστας Παπαδόπουλος, Ελένη Χρηστάκη,
Γιώργος Γεωργακόπουλος, Αντώνης Παπαδόπουλος, Γιώργος Καλομοίρης,
Ζαχάρης Μαυριδάκης και η φοιτήτρια Αρχαιολογίας Ερατώ Βέμου.
Ακόμα, οι σχεδιαστές: Γιάννης Ανδρουλιδάκης, Καλλιόπη Θεοδωροπούλου και
Βασίλης Χαιρέτης, οι αρχιτέκτονες: Κώστας Σαραντίδης και Μιχάλης Ζώτος, ο
συντηρητής Μύρων Νικάκης και μια ομάδα 7 εξειδικευμένων συντηρητών από
την Κνωσό.
ΜΑΝOΛΗΣ ΚΟΚΟΛΑΚΗΣ
During the reservation or purchase of your tickets
